gestolen goed gedijt niet 1.0
Algemene voorbeelden
De dokter vroeg of hij misschien een voetbal had ingeslikt. Nu moest Nathan bijna huilen. En toen de dokter twee zwarte slangetjes in zijn oren zette en met een koude zilveren dop over Nathans buik wreef, dacht hij zuchtend aan de gestolen kwartjes en de veters drop. 'Gestolen goed gedijt niet,' zei zijn vader altijd. Was dit zijn straf?
Onder de kop 'Gestolen goed gedijt niet' kwam hij elf jaar later op zijn positieve oordeel over Scholte terug: "Ik meende (-) met een geniale conceptuele schilder te maken te hebben, hoewel hij, zoals later bleek, niet meer was dan iemand die curieuze prentjes naschilderde die hij thuis in een doos bewaarde. (-) Mijn geweten ging echter pas echt knagen toen ik er achter kwam dat Scholte kunstenaars uit mijn omgeving ronselde die hij tegen betaling zijn doeken liet schilderen terwijl hij ze toch eenvoudigweg met eigen naam ondertekende."